O książce: rok / Życie na prowincji w interpretacji Ilgi Ponornickiej wygląda dość ponuro, czasem wręcz beznadziejnie. „Ślimak bez muszli” to autobiograficzna opowieść o własnym, trudnym życiu z trójką dzieci. Narracja, którą wyróżnia klarowność i prostota stylu, dbałość o wewnętrzny świat człowieka, obserwacja i chęć zrozumienia ukrytych motywów ludzkich zachowań. Autor mówi o sobie wprost, bez nadmiernej kokieterii i pretensjonalności. Ponornicka nie boi się rzeczywistości pozornie prymitywnych, codziennych szczegółów, ale jednocześnie jej tekstów nie można nazwać chamskimi, wulgarnymi i skupiającymi się wyłącznie na sprawach codziennych. Autorce udaje się odtworzyć wewnętrzny świat dziecka, bez uciekania się do tradycyjnych dziecięcych rozmów i sentymentalizmu.